Weekendverlof - dag 1

Lieve mensen,

Vanochtend vroeg opgestaan, want RIA KOMT MET WEEKENDVERLOF!!! Eerst om half tien Daantje afgezet bij SKF, want die moest korfballen. Daarna direct door naar het zkh om Ria op te gaan halen. Ria zat al te wachten op bed. De zuster kwam nog even alle medicijnen afgeven, inclusief een uitleg over het innemen. Wauw, ze heeft een halve apotheek mee om te slikken. Vooral ’s morgens zijn het wel een stuk of acht verschillende pillen. Nog snel even een paar bloemetjes gepakt die we mee naar huis wilde nemen voor de Pasen en toen richting uitgang. Heerlijk! We mogen naar huis. Hoewel …

Ik had met Ed en Dees afgesproken dat ik nog even langs zou rijden om te kijken wat ik allemaal nodig heb om een buitenlamp bij ze op te hangen. Ik had aan Ria gevraagd of ze mee naar binnen ging (ze wonen op de eerste verdieping) of dat ze even in de auto wilde blijven zitten. Ze wist het nog niet, dus vroeg ik het toen we er bijna waren nog een keer. Voordat ze antwoord gaf, zagen we echter dat Jan en Bea ook net aan kwamen rijden. Ik moest mij haasten om eerder uit de auto te zijn dan Ria om haar te kunnen helpen met uitstappen. Ze had de deur al los. Na een korte begroting liepen we verder naar de trap. Ik stond perplex toen ze naar boven liep. Zo soepel had ik echt niet verwacht. Het is een rechte trap en ze had weliswaar aan beide kanten een leuning, maar toch. Grote klasse! Nu we er toch waren, bleven we gelijk even wat drinken en wat kletsen. Toen ik wist wat ik nodig zou hebben voor de buitenlamp, gingen we toch maar naar snel naar huis. Ook het van de trap aflopen ging perfect. Het was al over elven en Daantje zou al wel bijna thuis zijn. Net in Veenendaal aangekomen, ging de telefoon. Waar we bleven?!? Bij huis aangekomen was Daantje door de dolle heen.

Eenmaal binnen ging Ria vrijwel gelijk naar boven om zich om te kleden. Een zwart T-shirt was toch wel wat warm hahahahaha. Al snel kwamen de buurtjes van allebeide kanten ook even buurten. Er werd ook een prachtige bos bloemen bezorgd (zie foto). Peggy bedankt. Ze zijn prachtig. En we moeten echt snel weer wat afspreken. Het is al weer veel te lang geleden dat we elkaar gezien hebben. Omdat we er ’s morgens niet waren, was er ook al een pakket bij de buren bezorgd met een mooi bloemstuk voor Ria, een fles wijn voor mij en chocolade voor de meiden (zie foto). Edwin, Dianne, Renate en René bedankt. We zullen er zeker van genieten! En zoals jullie op de derde foto kunnen zien, staat het huis vol met bloemen en kaarten. Bedankt! Bedankt! Ik heb ze voor de foto even bij elkaar gezet, maar ze staan allemaal mooi verspreid. Het is zo’n steun voor ons dat jullie allemaal zo met ons meeleven en aan ons denken. Jullie zijn het die ons nu dragen!

Toen de buurtjes wegwaren is Ria nog even met haar moeder een boeket wezen kopen voor de buren die morgen hun trouwdag vieren. Het blijft zo onwerkelijk dat we daar morgen met z’n vieren bij kunnen zijn in plaats van met z’n drieën. Daarna heeft ze ook nog kleren gekocht voor Nicole. Ook dat is ze dus nog niet verleerd. Helaas hahahahaha Bij thuiskomst was ze wel moe en is lekker op bed gaan liggen om uit te rusten. Ook niet vreemd als je bedenkt wat ze allemaal al gedaan heeft vandaag. ’s Avond hebben we nog lekker met de ouders van Ria de fik in de BBQ gestoken. Ria heeft het zich goed laten smaken. Moet kunnen en bovendien had ik gezorgd dat we alleen maar mager vlees hadden. Ze wilde zelf graag hamburger, sparerib en speklap, maar die vlieger ging niet op. Al met al was de kipfilet, zalm en steak ook lekker. Nadat Ria om een uur of negen naar bed ging, ben ik nog fijn naar de Paaswake in Sola Fide geweest. Het was een mooie dienst en ik ben blij dat Ria het aandurfde een uurtje zonder mij thuis te zijn. Nicole heeft “opgepast” en Daantje was lekker bij mama in bed gekropen. Ik ga nu ook snel naar boven om Daantje naar haar eigen bed te brengen en dan eindelijk na negen lange dagen weer eens bij Ria te slapen. Morgen is het al weer vroeg dag, want om acht uur moet Ria haar medicijnen hebben. Welterusten allemaal en tot morgen.

Simon, Ria en de kids