Van de IC naar de MC

Allereerst een bedankje voor alle reacties. Wat zijn het er weer veel. Zowel via de site als via e-mail en sms. Ik ervaar het als de handen die ons nu dragen.

Vannacht is Ria wakker gemaakt. Dat doen ze door de slaapmedicatie te stoppen. Toen ik vanochtend bij haar kwam was ze wakker en goed aanspreekbaar. Ria had een mooi regelmatig ritme en nauwelijks pijn. Ze had ’s morgens ook al wat vla gegeten. De chirurg was ook nog even wezen kijken, maar toen was Ria nog wat te duf. Verder werd aangegeven dat Ria vandaag nog niet naar zaal zou gaan, maar wel naar de Medium Care en dat gebeurde aan het eind van de ochtend. Omdat het volgende bezoekuur pas om 17.00 uur begint, ben ik weer lekker aan het werk gegaan. Op de foto kun je één van de “werkplekken” zien waar ik gebruik van maak.

De meiden vermaken zich ook prima. Daniëlle wordt hoofdzakelijk bezig gehouden door Ria’s vader en moeder. Ze is daar lekker aan het logeren en doet vooral leuke dingen. Zo is ze lekker naar de film geweest en morgenmiddag gaat ze zwemmen met Neef Ryan. Nicole is druk in de weer met haar vriendinnen. Vandaag zou ze eigenlijk gaan winkelen in Utrecht, maar dat hebben ze in verband met het slechte weer toch uitgesteld. Ze zijn in Veenendaal gebleven. Gisteren trof ik thuis een lekkere verrassing aan. Ze had muffins gemaakt bij een vriendin en er ook één thuis gebracht voor mij. Was zoet van het glazuur, maar wel lekker. Op zich hoef ik me op de meiden dus geen enkele zorgen te maken, hetgeen op zich ook een hele geruststelling is.

’s Middags (17.00 uur) kwamen mijn vader en moeder op bezoek. Ria lag inmiddels geruime tijd op de Medium Care en het ging nog steeds goed. Het slangetje via de neus om eventueel de maag leeg te pompen bij misselijkheid was ondertussen verwijderd. Ria was goed helder en vond het leuk dat pa en ma er waren. Ze vertelde dat ze de drains (drie) hadden verwijderd. Dat was geen prettig gevoel. Naderhand blek dat de wond niet helemaal goed dicht was en dat er lucht ontsnapte. Ze hebben toen zonder verdoving een extra krammetje gezet. Daar was ze niet blij mee. Omdat het lichaam nog veel vocht vasthoudt, moet Ria proberen zo min mogelijk te drinken. Dat valt niet mee met een pijnlijke keel van de beademingsslang en een droge mond van de airco. Maar daar wist de broeder wel wat op. Of Ria misschien een “waterijsje” lustte. Nou, dat hoef je Ria geen twee keer te vragen. Want ondanks dat het ijsje, feitelijk een ingevroren medicijnbekertje met daarin wat siroop was, liet Ria het zich goed smaken (zie foto). Het was inmiddels weer tijd om Ria te laten rusten. Met z’n drieën zijn we toen wat gaan eten en daarna zijn we nog even bij Ria gaan kijken. Ria had ondertussen ook wat gegeten: tomatensoep, appelmoes en een bekertje vanille-ijs. Nadat pa en ma Ria gedag hadden gezegd, zijn ze weer naar huis vertrokken.

Ondertussen heb ik de site weer even bijgewerkt. Dan hoef ik straks als ik thuis kom alleen nog even de foto’s erop te zetten en daarna lekker onder de wol. Nu de ergste spanning en daarmee waarschijnlijk ook de adrenaline weg is,merk ik wel dat ik moe ben. Is ook niet gek al zeg ik het zelf. Morgen wil ik echter weer op tijd naar het ziekenhuis om bij Ria te zijn. Hopelijk mag ze morgen naar zaal. Dat is immers de volgende stap voordat ze naar Ede kan worden gebracht. Ik ga Ria zo dadelijk nog even welterusten wensen en dan naar huis. Morgen is er weer een dag. De kans bestaat trouwens wel dat ze morgen niet meer weet wat er vandaag allemaal is voorgevallen. Dat hebben ze tenminste bij de voorlichting gezegd. Ik ben benieuwd.

Liefs en tot de volgende update,

Simon