Toch weer naar het ziekenhuis

Lieve allemaal,

Ja helaas, het staat er echt. Ria ligt toch weer in het ziekenhuis. Maar voordat ik van wal steek wil ik toch idereen weer hartelijke bedanken voor het medeleven. Het is zo fijn om te merken dat iedereen ons een warm hart toe blijft dragen, ook al blijft het maar voortduren. Bedankt voor jullie berichten en telefoontjes met lieve en ondersteunende woorden. In het licht van jullie reacties wil ik ook nog even terugkomen op de waarom-vraag. Ja, ook wij beseffen dat we daar geen antwoord op zullen krijgen en dat aanvaarden we ook. We willen sowieso vooruit kijken en niet in het verleden blijven hangen. We gaan er voor en zullen met God's hulp ook deze berg weer tot op de top gaan beklimmen.

Dan nu de update. Het leek allemaal goed te gaan na de cardioversie van eergisteren, maar vannacht sloeg het hart toch weer op hol. Vanochtend de eerste hart hulp van het ziekenhuis gebeld. Afgesproken dat we het eerst nog zouden proberen met een extra pilletje. Vervolgens zouden we naar de internist gaan in verband met de lage HB waarde. Als het dan nog steeds niet goed was, konden we door naar het ziekenhuis.

Bij de internist was al duidelijk dat we daarna door konden naar het ziekenhuis, want het lukte niet om de bloeddruk te meten. Dat komt omdat het hart zo oppervlakkig klopt dat meting eigenlijk niet goed mogelijk is. De internist gaf aan dat Ria bloedarmoede heeft, waarschijnlijk als gevolg van ijzergebrek. Dit is nog steeds een gevolg van de operatie en komt ook door de heftige menstruatie als gevolg van de bloedverdunners. Het ijzerinfuus van afgelopen zondag moet daar uiteraard bij helpen, maar mogelijk dat Ria toch aan de staaltabletten moet. Hopelijk krijgt Ria er niet zo’n jeuk van. Het ijzerinfuus viel wat dat betreft mee, alleen wat uitslag achter de oren. Ik grapte nog dat we vanavond spinazie wilden eten, maar dat haalt volgens de internist sowieso niets uit. Bovendien ligt Ria nu in Ede en hebben we helemaal niet thuis gegeten.

Nadat we bij de internist klaar waren, zijn we naar het ziekenhuis gegaan. Op de monitor was gelijk duidelijk te zien dat het hart behoorlijk van slag was. Een hartslag van 170 is niet om vrolijk van te worden. Er is weer bloed afgenomen voor onderzoek. Om een uur of drie heeft Ria weer een cardioversie gekregen. Helaas mocht het deze keer niet helpen. Na een paar minuten was het ritme weer verstoord. Toen is besloten dat ze het met medicijnen gaan proberen. Het nadeel daarvan is dat Ria in ieder geval vannacht in het ziekenhuis moet blijven. Hoe het de komend dagen gaat verlopen weten we nog niet. Het eerste infuus (van de drie die Ria krijgt) had in ieder geval tot gevolg dat de hartslag weer terug is op normaal niveau. Het is alleen nog wel onregelmatig. Op dit moment kunnen we het overigens zelf niet meer zien, want Ria is niet meer aangesloten op een monitor maar op telemetrie. Ze heeft nu een kastje zodat ze op de hartbewaking precies zien wat er gebeurd. Voordeel is dat Ria nu gewoon zelf het bed uit kan. Dat scheelt weer, want van een hele dag op bed liggen wordt je sowieso al niet vrolijk.

Om 19.00 uur is Ria naar de afdeling cardiologie gebracht. Ria ligt op Verpleegafdeling A2 kamer 40 met nog één andere vrouw. Aan de ene kant heb je dan minder privacy maar aan de andere kant heb je wel weer wat aanspraak. Voor beide is wel wat te zeggen.

Dat was het wel weer voor vandaag. Morgen ga ik weer naar het ziekenhuis. We horen dan hopelijk wat meer, ook over hoe het de komende dagen gaat.

Liefs,

Ria, Simon en de meiden