Derde dag na de operatie

Lieve allemaal,

Vandaag hebben wij niet zo heel veel nieuws te melden. Ria gaat nog steeds vooruit. Ria heeft zich vanochtend zelf opgefrist aan de wasbak en is ook al een aantal malen zelf naar het toilet geweest. De darmen rommelen wel, maar willen toch nog niet zo goed op gang komen. Maar ja, ook dat heeft allemaal ruim acht uur stil gelegen en zoveel vast voedsel heeft Ria tot nu ook nog niet op. Hopelijk helpt de hutspot van vanavond een beetje mee hahaha.

Vanochtend is onze wijkpredikant (Hilde Graafland) bij Ria op bezoek geweest. Ik kwam zelf iets later, maar nog wel ruimschoots voor het bezoek uur. Hilde heeft een mooi en toepasselijk stukje uit de bijbel gelezen (een aantal verzen uit Psalm 57, zie hieronder) en vervolgens met ons gebeden. Dat was heel fijn en deed Ria ook echt goed.

(2) Wees mij genadig, God, wees mij genadig, want bij u is mijn leven geborgen. In de schaduw van uw vleugels zal ik schuilen, tot het doodsgevaar is geweken.
(7) Mijn hart is gerust, o God, mijn hart is gerust, ik wil voor u zingen en spelen.

Vervolgens kwamen Rianne en Pieter met de jongens. Die waren wel weer onder de indruk van alles. Vooral Coen vond het allemaal best interessant en wilde alles weten. Heel anders dan Victor die eerst even de kat uit de boom keek. Maar ook Victor ontdooide al snel. Ze hebben samen met Ria naar de lieveheersbeestjes gezocht in een boek dat ze hadden meegenomen. En zoals op één van de foto is te zien, hebben ze ook lekker gespeeld. Vlak voor ze naar huis gingen, moest Ria nog vernevelen. Dat heeft als doel de luchtwegen vrij te maken. Dat was toch wel weer wat vreemd voor Coen en Victor. Toen de verneveling klaar was en ik het kapje had afgedaan, kreeg Ria van allebei toch nog een dikke knuffel. Verder verliep het vandaag qua bezoek nogal rommelig. Dat kwam vooral omdat ik moest rijden voor het korfbalteam van Nicole. Het was helaas niet gelukt een vervanger te vinden. Dat krijg je ook als je er een dag van te voren achter komt. Gelukkig moest Nicole in Houten spelen n kon ik direct nadat ik ze had afgezet doorrijden naar het ziekenhuis. Ik kon daar toch nog ruim een uur zijn voordat ik weer terug moest. Omdat Ria een televisie bij haar bed heeft, konden we zelfs nog de Nederlanders zien schaatsen op de 5km van het EK. Het was vooral vervelend dat ik weer weg moest, omdat Ria zich toch wat down voelde. Daar waren wij ook al voor gewaarschuwd tijdens de groepsvoorlichting op dinsdag. Ik ben dan ook wel blij dat mijn ouders ’s avonds toch ook nog even langs konden komen. En natuurlijk heb ik Ria ook nog even gebeld.

Dat deze week toch nog wel het een en ander langs mij heen gaat, blijkt ook wel uit het feit dat ik er vanavond achter kwam dat ik morgen dienst heb als diaken. Gelukkig kan één van mijn collega-diakenen invallen, zodat ik morgen gewoon op tijd naar het ziekenhuis kan. Ria en ik zijn vanzelfsprekend heel benieuwd of Ria morgen inderdaad wordt overgeplaatst. We hebben er goede hoop op. Ik ga in ieder geval met openbaar vervoer zodat ik eventueel met de ambulance mee kan rijden als dat kan en mag. Zo ja, dan zitten we in ieder geval niet met het probleem dat de auto nog in Nieuwegein staat. Zo niet, dan ga ik gewoon eerst even naar huis en vandaar naar Ede. Nu maar duimen dat ik morgen boven de update kan zetten “Van Nieuwegein naar Ede”.

Liefs,

Ria, Simon en de meiden