De derde dag in Ede

Lieve allemaal,

Negen dagen geleden bracht ik Ria weg naar het ziekenhuis in Nieuwegein. Het lijkt al veel langer geleden. Gelukkig is het eind in zicht en komt Ria weer lekker naar huis. Maar de laatste lootjes zijn wel zwaar. Ria is het dan ook behoorlijk zat. Ook heeft Ria redelijk wat last van spierpijn tussen haar schouders en in der nek. Als gevolg daarvan heeft Ria ook hoofdpijn en daar zit je niet op de wachten. Dan duren de dagen nog langer. Af en toe komt er eens een verpleeg(st)er langs om wat controles te doen. Ria heeft vandaag weer wat op de gang gewandeld. Samen met de fysiotherapeut is Ria ook de trap af (twee verdiepingen) naar beneden gegaan. Dat ging goed. Morgen is het de bedoeling dat ze de twee trappen omhoog gaat. Omdat Ria een lichte verhoging heeft, is vandaag ook nog weer een foto van de longen gemaakt. Op de foto was te zien dat het nog niet helemaal goed zit. Er kan nog wat vocht in zitten of anders een lichte longontsteking. Mocht Ria daadwerkelijk koorts gaan krijgen, dan zal Ria antibiotica krijgen. Ik dacht exact hetzelfde als Ria toen zij mij dat vertelde; Komt het naar huis gaan aanstaande zaterdag dan in gevaar? Dat is niet het geval. Mocht Ria inderdaad antibiotica krijgen, moet de kuur gewoon thuis afgemaakt worden. Pfffffffff

Omdat de dagen al met al steeds langer lijken te duren voor Ria, is het met bezoek gelukkig wel goed geregeld. Ria heeft tussen de bedrijven door dus ook nog wat afleiding. Vanmiddag zijn Bea en de buurtjes (Ep en Wil) geweest. Vanavond waren Ria’s ouders met de meiden er om vijf uur. Gerrie, waarvan de beide meiden ook op korfbal zitten, kwam ook langs. Zelf was ik er vandaag wat later. Ik had een afdelingsdag die tot 17.00 uur duurde. Daarnaast wilde ik ook nog even langs huis. Vorig jaar hadden we een dolfijnballon gehaald voor Ria. Je weet wel, zo’n ding dat ze vullen met Helium. De ballon had nog wel een paar maanden bij ons in de huiskamer gestaan. Omdat Ria verzot is op dolfijnen hebben we hem niet weggegooid. In plaats daarvan heb ik hem opnieuw laten vullen met Helium. En zoals op de foto te zien is, zweeft hij nu weer bij Ria op de kamer. Je kunt ook zien dat het prikbord voor Ria’s bed inmiddels helemaal vol hangt. We zijn dan ook begonnen op het prikbord achter haar bed. Iedereen bedankt! Om acht uur dat het bezoekuur er weer op en ging in naar huis. Blijft vervelend om weg te gaan. Voor ons allebei.

Thuis aangekomen de computer aangezet om de mail te bekijken. Het waren er weer heel wat. Eén wil ik jullie echter niet onthouden. Frank, mijn trouwgetuigen die in Duitsland woont, waar we vorig jaar een aantal hele leuke kado’s hadden gekregen (onder andere het anker met de ketting waarvan één schakels gedeeltelijk was doorgeknipt -zie de vijfde dag van onze eerste reisverslag-) is zelf weliswaar niet gelovig, maar wel nieuwsgierig. Hij heeft op internet zitten Googlen op psalm 121 en kwam toen een mooi filmpje tegen. Hij heeft het mij gemaild en ik heb het op Youtube gezet. Helaas is het Duits, maar ik vind het wel mooi. En het is ook niet zo’n hele moeilijke tekst. Het is je zien via http://www.youtube.com/watch?v=8Gj9N2KnA18

Nog twee nachtjes slapen en dan komt Ria weer naar huis. Tot morgen. Tot de volgende update.

Liefs,

Ria, Simon en de meiden